Rezeption und Interpretation der Aristotelischen Politica im späten Mittelalter : 1. Teil (Rezeption und Interpretation der Aristotelischen Politica im späten Mittelalter)

個数:

Rezeption und Interpretation der Aristotelischen Politica im späten Mittelalter : 1. Teil (Rezeption und Interpretation der Aristotelischen Politica im späten Mittelalter)

  • 在庫がございません。海外の書籍取次会社を通じて出版社等からお取り寄せいたします。
    通常6~9週間ほどで発送の見込みですが、商品によってはさらに時間がかかることもございます。
    重要ご説明事項
    1. 納期遅延や、ご入手不能となる場合がございます。
    2. 複数冊ご注文の場合、分割発送となる場合がございます。
    3. 美品のご指定は承りかねます。
  • 【入荷遅延について】
    世界情勢の影響により、海外からお取り寄せとなる洋書・洋古書の入荷が、表示している標準的な納期よりも遅延する場合がございます。
    おそれいりますが、あらかじめご了承くださいますようお願い申し上げます。
  • ◆画像の表紙や帯等は実物とは異なる場合があります。
  • ◆ウェブストアでの洋書販売価格は、弊社店舗等での販売価格とは異なります。
    また、洋書販売価格は、ご注文確定時点での日本円価格となります。
    ご注文確定後に、同じ洋書の販売価格が変動しても、それは反映されません。
  • 製本 Hardcover:ハードカバー版/ページ数 351 p.
  • 言語 GER
  • 商品コード 9789060323359
  • DDC分類 320.011

Full Description

Die Entdeckung der Aristotelischen Politica muss als einschneidendes Ereignis in der Geschichte der politischen Theorien im Mittelalter verstanden werden. Gleich nach dem Erscheinen der ersten vollständigen Übersetzung wurde dieses Werk von der gelehrten Welt des Abendlandes mit grossem Interesse studiert und kommentiert. Die berühmtesten politischen Werke des späten Mittelalters, wie der Bestseller De regimine principum von Aegidius Romanus oder die äusserst kontroversen Bücher wie die Monarchia von Dante oder der Defensor pacis von Marsilius von Padua basieren weitgehend auf der mittelalterlichen Rezeption der Aristotelischen Politica. Von zentraler Bedeutung für das Verständnis politischer Theorien im 13. und 14. Jahrhundert sind natürlich auch die Kommentare zu diesem Werk. Weit über hundert Kommentare sind von circa 1270 bis 1500 überliefert. Sie zeigen, wie die politische Philosophie des PHILOSOPHEN den mittelalterlichen Verhältnissen angepasst werden musste und auf welche Weise das erste Mal im Abendland an der Universität politische Wissenschaft gelehrt wurde. Der zweite Teilband enthält ein Verzeichnis der Kommentare zur Politica and Yconomica im genannten Zeitraum. Besondere Aufmerksamkeit wird dabei den Kommentaren in Quaestionenform gewidmet, von denen jeweils auch die Tabula quaestionum ediert wird.

Contents

1. Vorwort; 2. 1. Einleitung; 3. 1.1. Die Entdeckung der Aristotelischen Politica im Spatmittelalter; 4. 1.2. Die Verbreitung der Aristotelischen Politica; 5. 1.3. Die Deutung der Politica: Die Interpretation der Servitus; 6. 2. Die Questiones Supra Libros Politicorum des Pariser Magisters Petrus de Alvernia; 7. 2.1. Zur Forschungsgeschichte; 8. 2.2. Handschriftenuberlieferung; 9. 2.3. Handschriftenverhaltnis; 10. 2.4. Die Autorschaft der Questiones supra libros Politicorum; 11. 2.5. Zur Wirkungsgeschichte: Die Questiones supra libros Politicorum und der Defensor pacis von Marsilius von Padua; 12. 3. Der Falschlicherweise Johannes Buridan Zugeschriebene Kommentar zur Politik des Aristoteles: Die Questiones Supra Octo Libros Politicorum Von Nicolas de Vaudemont; 13. 3.1. Zur Forschungsgeschichte; 14. 3.2. Uberlieferung; 15. 3.3. Handschriftenverhaltnis; 16. 3.4. Die Autorschaft des Kommentars; 17. 3.5. Die Arbeitsweise des Nicolas de Vaudemont; 18. 3.6. Zitate; 19. 4. Petri de Alvernia, Questiones Supra Libros Politicorum; 20. 4.1. Prologus; 21. 4.2. Consequenter queritur, utrum mulier possit esse serva; 22. 4.3.1. Consequenter queritur, utrum barbari sint naturaliter servi; 23. 4.4. Consequenter queritur, utrum servus sit organum; 24. 4.5. Consequenter queritur, utrum servus id, quod est, domini sit; 25. 4.6. Consequenter queritur, utrum ubicumque est coniunctio aliquorum in unum, sit unum principans natura et aliud servum et subiectum; 26. 4.7. Consequenter queritur, utrum aliquis sit servus a natura; 27. 4.8. Consequenter queritur, utrum corpora servorum et liberorum naturaliter sint diversa; 28. 4.9. Consequenter queritur, utrum ille, qui habundat in alico bono, sit naturaliter dominus eius, qui deficit in illo bono; 29. 4.10. Consequenter queritur, utrum naturaliter bonus generet bonum et servus servum, sicut dicit Philosophus; 30. 4.11. Consequenter queritur, utrum servi ad dominum sit amicicia; 31. 4.12. Consequenter queritur, utrum servi inquantum talis oportet esse aliquam virtutem; 32. 4.13. Consequenter queritur, an domini et servi sit una virtus secundum racionem; 33. 4.14. Consequenter queritur, utrum artificem inquantum huiusmodi oportet habere virtutem; 34. 4.15. Consequenter queritur, utrum civitati expediat multitudinem eligere et corrigere principem et utrum hoc iustum sit; 35. 4.16. Consequenter queritur, utrum melius sit civitatem regi optimo viro vel legibus; 36. 4.17. Consequenter queritur, utrum melius sit regem vel principem assumi per generationem vel electionem; 37. 4.18. Consequenter queritur, utrum agricultura sit naturalis; 38. 4.19. Consequenter queritur, utrum agricolarum multitudo sit optima; 39. 5. Anonymi Questiones in Libros Politicorum (Mailander Anonymus); 40. 5.1. Consequenter queritur, utrum mulier naturaliter sit serva; 41. 5.2. Consequenter queritur, utrum servus sit organum animatum, activum; 42. 5.3. Consequenter queritur, utrum servus sit alterius, scilicet domini secundum id, quod est; 43. 5.4. Consequenter, quia Philosophus dicit, quod quando ex aliquibus pluribus fit unum, oportet esse unum sicut principans et aliud subiectum: Ideo queritur, utrum hoc sit verum; 44. 5.5. Consequenter queritur, quia Philosophus dicit in littera, quod aliquis est naturaliter servus; 45. 5.6. Consequenter queritur, utrum servi naturaliter sit aliqua virtus moralis, cum hoc inquirendo supposito, quod habeat virtutem moralem, utrum sit alia a virtute domini; 46. 5.7. Consequenter queritur, utrum artifex et operarius in civitate indigeat virtute morali; 47. 6. Anonymi Questiones Supra Librum Politicorum (Vatikan-Anonymus); 48. 6.1. Queritur consequenter, utrum servus sit organum; 49. 6.2. Queritur consequenter, utrum servus sit naturaliter alterius vel sit gracia sui; 50. 6.3. Queritur consequenter, utrum quando ex aliquibus fit unum, utrum illorum unum est principans et aliud est subiectum; 51. 6.4. Queritur consequenter, utrum aliquis homo sit naturaliter servus; 52. 7. Nicolas de Vaudemont, Questiones Super Octo Libros Politicorum Aristotelis; 53. 7.1. Utrum sit aliquis servus a natura; 54. 7.2. Utrum agricultura sit homini naturalis; 55. 8. Bartholomeus de Brugis, Questiones Supra Yconomicorum Aristotelis; 56. 8.1. Consequenter queritur, utrum yconomus seu paterfamilias debeat dare servis victum sine labore; 57. Literatur; 58. Abkurzungen; 59. Autoren bis 1600; 60. Sekundarliteratur; 61. Index; 62. Manuskripte; 63. Personen vor 1600; 64. Autoren nach 1600